تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی گونه های کلبسیلا جدا شده از نمونه های بیماران بستری در بیمارستان امام خمینی(ره)

زمینه و هدف: بخش عمده ای از نمونه های بالینی توسط گونه های کلبسیلا آلوده می شود. مقاومت دارویی کلبسیلا روز به روز افزوده می­شود و بنابراین انجام تست­های مقاومت دارویی، قبل از تجویز آنتی بیوتیک، ضروری به نظر می­رسد. هدف این مطالعه تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی گونه های کلبسیلا از نمونه های بالینی بیماران با استفاده از روش کربی بوئر بوده است. روش بررسی:  مطالعه حاضر بر روی 300 کلبسیلای جدا شده از 1200 بیمار بستری در بیمارستان امام خمینی(ره) انجام شد. بعد از تشخیص و تعیین هویت باکتری­ها، مقاومت دارویی آنها  طبق دستور العمل clsi بررسی شد. تست های حساسیت دارویی با استفاده از روش­ استاندارد انتشاراز دیسک(کربی بائر) برای 12 آنتی بیوتیک انجام شد. یافته ها: توزیع گونه های مختلف کلبسیلا بر حسب فراوانی عبارتند از: پنومونیه(94%)، اکسی توکا(4%)، اوزنه(1%) و رینواسکلروماتیس(1%). همچنین از نظر منبع عفونت، نمونه­های جمع­آوری شده به ترتیب فراوانی عبارتند از: ادرار، خلط، واژن، زخم، مدفوع و خون. بطور کلی درصد مقاومت تمام گونه­های کلبسیلا نسبت به، آموکسی سیلین 97%، سفالوتین 39%، جنتامایسین30%، کلیستین55%، نالیدیکسیک اسید2%، کلرامفنیکل26%، کانامایسین17%، تتراسایکلین 28%، نیتروفورانتوئین 44%، ایمی پنم و سفتازیدیم 2% و آمیکاسین بدون مقاومت تعیین گردید. نتیجه گیری: نتایج به دست آمده نشان می دهد آمیکاسین با کمترین درصد مقاومت در مقابل تمام گونه­های کلبسیلا، موثرترین آنتی بیوتیک بوده است.